Na podstawie ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o
ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. 2007,
Nr 50, poz. 331 ze zm.), (dalej jako „Ustawa”),
Prezes
Urzędu
Ochrony
Konkurencji
i
Konsumentów może wydać decyzję zobowiązującą,
która stanowi polubowne zakończenie postępowania
toczącego się przed Prezesem UOKiK w sprawie
praktyk ograniczających konkurencję oraz praktyk
naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Po
wszczęciu
postępowania,
przedsiębiorca, na
podstawie art. 12 lub art. 28 Ustawy, ma możliwość
zaproponowania zobowiązania, którego realizacja
umożliwi wyeliminowanie praktyki lub jej skutków,
a Prezes UOKiK, po analizie propozycji, może
nałożyć obowiązek wykonania tego zobowiązania (w
drodze decyzji administracyjnej). Wydanie decyzji
zobowiązującej następuje w ramach uznania
administracyjnego (nie stanowi więc obowiązku
Prezesa UOKiK).
Decyzja zobowiązująca pozwala na szybsze
zakończenie postępowania i związane z tym
oszczędności finansowe oraz wyeliminowanie
wysiłków, które musiałyby się wiązać z dalszym
prowadzeniem sprawy. Przede wszystkim zaś,
przedsiębiorca unika w ten sposób ewentualnej kary
pieniężnej nakładanej przez Prezesa UOKiK w razie
stwierdzenia stosowania przez przedsiębiorcę
praktyk ograniczających konkurencję albo praktyk
naruszających zbiorowe interesy konsumentów.
W celu zwiększenia przejrzystości stosowania
przepisów Ustawy oraz przedstawienia jednolitych
zasad postępowania w przedmiocie wydania decyzji
zobowiązującej, Prezes UOKiK opublikował na
stronie internetowej UOKiK projekt wyjaśnień w
wyżej wymienionej sprawie. Chociaż wyjaśnienia
nie mają charakteru prawnie wiążącego, Prezes
UOKiK zapewnił, że będzie stosował zasady
postępowania wskazane w tym dokumencie.
Zgodnie z art. 12 oraz art. 28 Ustawy, wydanie
decyzji możliwe jest w przypadku łącznego
spełnienia dwóch przesłanek: po pierwsze
uprawdopodobnienia w toku postępowania, że
naruszono zakazy określone w Ustawie lub Traktacie
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, po drugie
zobowiązania się przez przedsiębiorcę do podjęcia
działań
zapobiegających
naruszeniom
lub
zaniechania określonych działań.
Zważywszy na fakt, że konieczne jest wyłącznie
uprawdopodobnienie,
a
nie
udowodnienie
stosowania praktyk ograniczających konkurencję lub
naruszających zbiorowe interesy konsumentów,
przedsiębiorca powinien złożyć zobowiązanie na
wstępnym etapie postępowania, a więc najlepiej w
pierwszym piśmie składanym Prezesowi UOKiK, tj.
przed
przeprowadzeniem
postępowania
dowodowego i wykazaniem faktu stosowania
zarzucanej mu praktyki.
Drugą przesłanką wydania decyzji zobowiązującej
jest zapewnienie przez przedsiębiorcę wykonania
określonego zobowiązania. Zaproponowane przez
przedsiębiorcę zobowiązanie musi prowadzić do
wyeliminowania niezgodnej z prawem praktyki lub
jej skutków. W treści wniosku o wydanie decyzji
zobowiązującej przedsiębiorca powinien określić
jakie skutki wywołuje zarzucana mu praktyka oraz w
jaki sposób realizacja jego zobowiązania doprowadzi
do ich wyeliminowania. Przedsiębiorca nie może
zatem ograniczyć się do ogólnej deklaracji
wyeliminowania zarzucanych praktyk.
W przypadku niewykonania decyzji zobowiązującej
Prezes UOKiK może z urzędu uchylić taką decyzję i
orzec co do istoty sprawy albo nałożyć karę
pieniężną z tytułu niewykonania decyzji.
MILLER, CANFIELD,
W. BABICKI, A. CHEŁCHOWSKI I WSPÓLNICY SP.K.
ul. Batorego 28-32
81-366 Gdynia
Tel. +48 58 782-0050
Fax +48 58 782-0060
gdynia@pl.millercanfield.com
ul. Nowogrodzka 11
00-513 Warszawa
Tel. +48 22 447-4300
Fax +48 22 447-4301
warszawa@pl.millercanfield.com
ul. Św. Mikołaja 7
50-125 Wrocław
Tel. +48 71 337-6700
Fax +48 71 337-6701
wroclaw@pl.millercanfield.com
Zastrzeżenie: Niniejsza publikacja została przygotowana dla klientów i współpracowników kancelarii Miller Canfield. Ma ona na celu jedynie przedstawienie
streszczenia niektórych wydarzeń prawnych z wybranych dziedzin prawa. Z tego powodu informacje zawarte w niniejszej publikacji nie powinny stanowić podstawy do
podjęcia jakiejkolwiek decyzji dotyczącej określonego kierunku działania. Informacje te nie mogą też być traktowane jako porada prawna ani nie zastępują
szczegółowej opinii prawnej w konkretnej sprawie. W każdym przypadku należy skorzystać z usług doradców prawnych w celu weryfikacji, czy odpowiednie przepisy
prawa mają zastosowanie do określonej sytuacji.