Szukaj

Publikacje

PODEJMOWANIE UCHWAŁ ZARZĄDU I RADY NADZORCZEJ ZA POMOCĄ ŚRODKÓW POROZUMIEWANIA SIĘ NA ODLEGŁOŚĆ

Zasady dotyczące funkcjonowania organów spółek
kapitałowych zostały określone w Kodeksie spółek
handlowych („ksh”). Zarządy i rady nadzorcze
spółek
podejmują
decyzje
dotyczące
funkcjonowania tych podmiotów w formie uchwał.
Z punktu widzenia funkcjonowania tych organów
oraz z punktu widzenia bieżącego funkcjonowania
spółki ważne jest, aby organy te mogły jak
najszybciej podejmować określone decyzje, nawet
gdy członkowie organów fizycznie nie mogą zebrać
się w jednym miejscu. Ustawodawca odmiennie
potraktował możliwość podejmowania uchwał przy
wykorzystaniu
środków
bezpośredniego
porozumiewania się na odległość w odniesieniu do
zarządu i rady nadzorczej.

Zasady podejmowania uchwał przez zarządy spółek
kapitałowych zostały określone w art. 208 ksh w
odniesieniu
do
spółki
z
ograniczoną
odpowiedzialnością oraz w art. 371 ksh w
odniesieniu o spółki akcyjnej. Oba te przepisy nie
regulują kwestii podejmowania przez zarządy
spółek uchwał „na odległość”.

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku rad
nadzorczych. Zgodnie z art. 222 § 4 ksh oraz
zgodnie z art. 388 § 3 ksh podejmowanie uchwał
przez radę nadzorczą w trybie pisemnym lub przy
wykorzystaniu
środków
bezpośredniego
porozumiewania się na odległość jest dopuszczalne
tylko w przypadku, gdy umowa spółki lub statut tak
stanowią. Ustawodawca wprowadził również
wyjątki od tej zasady. Podejmowania uchwał tą
metodą zostało wykluczone w przypadku wyborów
przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady
nadzorczej, powołania członka zarządu oraz
odwołania i zawieszania w czynnościach tych osób.

Powstaje pytanie, czy stosując odpowiednią
wykładnię można przyjąć, że również zarządy
spółek kapitałowych mogą podejmować uchwały
„na odległość”? Niestety nie ma jednoznacznej
odpowiedzi na to pytanie.

W doktrynie prawa handlowego można spotkać dwie
odmienne koncepcje. Pierwsza, stosując wykładnię
a contrario stwierdza, że skoro ustawodawca jasno
w przepisach nie przewidział takiej możliwości
podejmowania
uchwał
przez
zarządy,
to
podejmowanie uchwał w ten sposób jest
wykluczone.

Druga stanowi, że wobec braku zakazu w Kodeksie
spółek handlowych taka metoda głosowania w
zarządach spółek kapitałowych jest dopuszczalna, o
ile taką metodę przewiduje umowa spółki lub jej
statut, ewentualnie regulamin działania zarządu.
Warto zwrócić uwagę, iż art. 208 ksh ma charakter
dyspozytywny, dlatego też wspólnicy spółki mogą
wprowadzić inne zasady.

Wskazane jest, aby ustawodawca w sposób
jednakowy uregulował tę kwestię i wprowadził
możliwość podejmowania uchwał przez zarządy
spółek kapitałowych przy wykorzystaniu środków
bezpośredniego porozumiewania się na odległość.
Pozwoliłoby ta na rozwianie wszelkich wątpliwości
zarówno doktryny prawa handlowego, jak i przede
wszystkim zarządów spółek kapitałowych, które nie
mogą
mieć
pewności,
jakie
konsekwencje
przyniesie podjęcie uchwały przy wykorzystaniu
środków porozumiewania się na odległość. Nie
istnieje żaden racjonalny argument, który
dowodziłby, że różne traktowanie organów spółek
ma uzasadnienie prawne.

MILLER, CANFIELD,
W. BABICKI, A. CHEŁCHOWSKI I WSPÓLNICY SP.K.
ul. Batorego 28-32
81-366 Gdynia
Tel. +48 58 782-0050
Fax +48 58 782-0060
gdynia@pl.millercanfield.com
ul. Nowogrodzka 11
00-513 Warszawa
Tel. +48 22 447-4300
Fax +48 22 447-4301
warszawa@pl.millercanfield.com
ul. Skarbowców 23a
53-125 Wrocław
Tel. +48 71 780-3100
Fax +48 71 780-3101
wroclaw@pl.millercanfield.com

Zastrzeżenie: Niniejsza publikacja została przygotowana dla klientów i współpracowników kancelarii Miller Canfield. Ma ona na celu jedynie
przedstawienie streszczenia niektórych wydarzeń prawnych z wybranych dziedzin prawa. Z tego powodu informacje zawarte w niniejszej publikacji nie
powinny stanowić podstawy do podjęcia jakiejkolwiek decyzji dotyczącej określonego kierunku działania. Informacje te nie mogą też być traktowane
jako porada prawna ani nie zastępują szczegółowej opinii prawnej w konkretnej sprawie. W każdym przypadku należy skorzystać z usług doradców
prawnych w celu weryfikacji, czy odpowiednie przepisy prawa mają zastosowanie do określonej sytuacji.