12 lutego 2018 roku weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 12 grudnia 2013 roku o cudzoziemcach, która wprowadza m.in. zmiany dotyczące zezwoleń na pobyt czasowy cudzoziemców z uwagi na przeniesienie wewnątrz przedsiębiorstwa. Nowelizacja wdraża do polskiego prawa dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 15 maja 2014 roku w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa.
Nowelizacja wprowadza do ustawy dwa nowe rozdziały. Pierwszy z nich dotyczy zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, drugi zaś pobytu cudzoziemców na terytorium Polski w celu korzystania z mobilności. Zgodnie z ustawą przeniesienie wewnątrz przedsiębiorstwa stanowi czasowe oddelegowanie cudzoziemca, którego miejsce pobytu w chwili składania wniosku o udzielenie zezwolenia znajduje się poza terytorium państw członkowskich UE, przez pracodawcę macierzystego do jednostki przyjmującej oraz korzystanie z mobilności. Mobilność zaś to uprawnienie cudzoziemca do wjazdu i czasowego pobytu na terytorium państw członkowskich UE w celu wykonywania pracy w jednostce przyjmującej mającej siedzibę w jednym z państw członkowskich UE w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa.
W ramach znowelizowanych przepisów dodana została nowa kategoria zezwolenia legalizującego pracę i pobyt cudzoziemca – tzw. zezwolenie ICT. Skrót ten pochodzi od angielskiego zwrotu „intra- corporate transfer” i oznacza przeniesienie wewnątrz przedsiębiorstwa.
Nowe przepisy zezwalają na 3–letni okres przeniesienia w przypadku pracowników kadry kierowniczej i specjalistów oraz roczny okres przeniesienia w przypadku stażystów. Po upływie wskazanych okresów osoby te będą zobowiązane opuścić terytorium państw członkowskich UE, chyba że otrzymają zezwolenie na pobyt na innej podstawie, zgodnie z przepisami UE lub krajowymi. Jednym z warunków skorzystania z przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa jest wcześniejsze zatrudnienie w danym przedsiębiorstwie lub grupie przedsiębiorstw przez okres co najmniej 12 miesięcy – w przypadku pracowników kadry kierowniczej i specjalistów oraz 6 miesięcy – w przypadku pracowników odbywających staż. Kolejną nową kategorię stanowi zezwolenie na pobyt w celu korzystania z mobilności długoterminowej (powyżej 90 dni).
Zezwolenie takie może zostać udzielone na okres nie dłuższy niż okres ważności posiadanego przez cudzoziemca dokumentu pobytowego ICT, wydanego przez inne państwo UE. Kompetencje do wydawania wyżej wskazanych zezwoleń w Polsce należą do wojewody. Z wnioskiem o wydanie
zezwolenia wystąpić może wyłącznie zakład przyjmujący cudzoziemca do pracy w ramach wewnętrznego przeniesienia. Cudzoziemiec nie ma zatem obowiązku osobistego stawienia się w urzędzie celem złożenia wniosku. W ramach udzielonego mu zezwolenia cudzoziemiec będzie uprawniony do wykonywania pracy na terenie całej UE w ramach danego przedsiębiorstwa. W celu zaś skorzystania przez cudzoziemca z mobilności krótkoterminowej na terytorium Polski (do 90 dni pobytu w okresie każdych 180 dni) zakład przyjmujący w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa powinien zawiadomić Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w Polsce. W przypadku mobilności krótkoterminowej decyzja nie jest wydawana, a cudzoziemiec może wjeżdżać i przebywać na terytorium Polski na podstawie karty pobytu (z adnotacją „ICT”) wydanej przez inny kraj członkowski UE.
Nowelizacja wprowadza także inne zmiany, takie jak nowe rozwiązania umożliwiające udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę dla cudzoziemca chcącego wykonywać pracę w zawodzie pożądanym dla polskiej gospodarki.
Wprowadzenie zmian ma na celu stworzenie lepszych ram prawnych, które pozwolą na świadome zarządzanie migracjami w Polsce w świetle stale rozwijającej się globalnie i międzynarodowo struktury organizacyjnej zatrudnienia.