Szukaj

Publikacje

NOWELIZACJA PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH UMÓW O PRACĘ NA CZAS OKREŚLONY – ZASADY ZATRUDNIANIA PRACOWNIKÓW W OKRESIE PRZEJŚCIOWYM

Nowelizacja, która weszła w życie w dniu 22 lutego
2016 roku znacząco zmieniła zasady zatrudniania
pracowników na podstawie umów o pracę na czas
określony. Obecnie pracodawca może zawrzeć z
pracownikiem tylko trzy umowy o pracę na czas
określony, przy czym łączny okres obowiązywania
tych umów nie może trwać dłużej niż 33 miesiące.
Ewentualne przerwy pomiędzy kolejnymi umowami
nie mają znaczenia. Umowy o pracę na okres
próbny nie są uwzględniane przy obliczaniu
powyższych limitów. Przy przekroczeniu limitu 33
miesięcy lub 3 umów terminowych, umowa z mocy
prawa przekształci się w umowę na czas
nieokreślony.

Ograniczeń w zawieraniu umów na czas określony,
nie stosuje się do umów zawartych w celu
zastępstwa, w celu wykonywania pracy o
charakterze dorywczym lub sezonowym, w celu
wykonywania pracy przez okres kadencji. Wskazane
wyżej limity nie mają także zastosowania w
przypadku, gdy pracodawca wykaże obiektywne
przyczyny leżące po jego stronie (np. realizacja
kilkuletnich kontraktów, projektów terminowych).
Jednak wskazane wyżej wyjątki są dopuszczalne
jedynie, gdy zawarcie umowy w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego zapotrzebowania
o charakterze okresowym i jest niezbędne w tym
zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia
umowy. Ponadto, w przypadku zawarcia umowy o
pracę na czas określony w związku ze wskazaniem
przez pracodawcę obiektywnej przyczyny leżącej
po jego stronie, pracodawca jest zobowiązany
zawiadomić o tym fakcie właściwego okręgowego
inspektora pracy. Uchybienie temu obowiązkowi
stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika
zagrożone karą grzywny od 1.000 zł do 30.000 zł.

W przypadku umów terminowych zawartych przed i
trwających w dniu wejścia w życie nowelizacji
obowiązuje limit 33 miesięcy, jednak wlicza się do
niego tylko okres zatrudnienia od dnia nowelizacji
(tj. od dnia 22.02.2016 roku). Przykładowo, jeżeli
pracownik zawarł dwie umowy na czas określony:
(1) od dnia 01.01.2014 r. do 31.12.2015 r. (łącznie
24 miesiące) i (2) od 01.01.2016 r. do 31.12.2016 r.
(łącznie 12 miesięcy), to w przypadku zawarcia
kolejnej umowy od dnia 01.01.2017 r. na czas 18
miesięcy, będzie to trzecia umowa terminowa,
która nie będzie podlegała przekształceniu w
umowę na czas nieokreślony gdyż, okres
zatrudnienia liczony od dnia 22.02.2016 r. nie
przekroczy limitu 33 miesięcy.

Jeżeli chodzi o sposób liczenia liczby umów, to
umowa trwająca w dniu 22.02.2016 r. będzie
uważana za pierwszą umowę albo za drugą umowę,
jeżeli została zawarta jako druga umowa zgodnie z
dotychczasowymi
przepisami
(tzn.
przerwa
pomiędzy rozwiązaniem pierwszej umowy a
zawarciem kolejnej nie przekroczyła 1 miesiąca).
Zatem jeżeli pracownik zawarł trzy umowy na czas
określony: (1) od dnia 01.01.2014 r. do 31.12.2014
r., (2) po trzymiesięcznej przerwie od 01.03.2015 r.
do 31.12.2015 r. oraz (3) od 01.01.2016 r. do
31.12.2016 r., to umowa nr (3) będzie uważana za
drugą w rozumieniu nowych przepisów. Natomiast
gdyby strony zdecydowały się zawrzeć kolejną
(czwartą) umowę na czas określony po rozwiązaniu
umowy nr (3), to w świetle nowych przepisów
będzie ona traktowana jako umowa trzecia.

Poczynając od dnia 22 lutego 2016 roku zmieniły się
także zasady wypowiadania umów o pracę
zawartych na czas określony. Przed nowelizacją
mogły być wypowiadane tylko umowy terminowe
zawarte na okres przekraczający 6 miesięcy i o ile
strony przewidziały w umowie taką możliwość.
Okres wypowiedzenia wynosił zawsze 2 tygodnie.
Obecnie okres wypowiedzenia umów terminowych
jest uzależniony od okresu zatrudnienia (stażu pracy) u danego pracodawcy i wynosi: 2 tygodnie,
jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6
miesięcy; 1 miesiąc, jeżeli pracownik był
zatrudniony co najmniej 6 miesięcy; 3 miesiące,
jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3
lata. Strony mogą wypowiedzieć umowę bez
względu na to czy zawiera ona klauzulę
wypowiedzeniową.

Pewne wątpliwości może budzić obliczanie okresów
wypowiedzenia umów trwających w dniu wejścia w
życie nowelizacji (tj. w dniu 22.02.2016 roku).
Zgodnie z przepisami przejściowymi, do umów o
pracę na czas określony zawartych na okres do 6
miesięcy albo zawartych na okres dłuższy, ale w
których
nie
przewidziano
możliwości
ich
rozwiązania z zachowaniem 2-tygodniowego okresu
wypowiedzenia (brak klauzuli wypowiedzeniowej),
trwających w dniu wejścia w życie ustawy, w
zakresie dopuszczalności ich wypowiedzenia stosuje
się dotychczasowe przepisy. Oznacza, to że
formalnie umowy takie nie mogą zostać
wypowiedziane. Natomiast do umów zawartych na
okres powyżej 6 miesięcy, w których przewidziano
możliwość wypowiedzenia stosuje się nowe okresy
wypowiedzenia. Jednak w celu określenia długości
okresu wypowiedzenia nie uwzględnia się okresu
zatrudnienia przed 22.02.2016 r.

Na przykład, jeżeli umowa została zawarta na okres
2 lat od dnia 01.01.2015 r. do 31.12.2016 r., a
wypowiedzenie zostało doręczone pracownikowi w
dniu 20.06.2016 r., to okres wypowiedzenia
wyniesie 2 tygodnie, gdyż staż pracy, liczony od
dnia 22.02.2016 r. jest krótszy niż 6 miesięcy.
Jednak gdyby wypowiedzenie zostało wręczone
pracownikowi w dniu 20.09.2016 r., to okres
wypowiedzenia wyniósłby 1 miesiąc, gdyż staż
pracy liczony od dnia 22.02.2016 r. wyniesie co
najmniej 6 miesięcy, ale będzie krótszy niż 3 lata.

Natomiast dla potrzeb ustalania długości okresu
wypowiedzenia umów terminowych zawartych od
dnia 22.02.2016 r. poczynając, uwzględnia się staż
pracy przypadający przed dniem wejścia w życie
nowelizacji, bez względu na przerwy w
zatrudnieniu i rodzaj zawartej umowy o pracę.

Przykładowo, pracodawca zawarł z pracownikiem
kolejno dwie umowy terminowe w następujących
okresach: (1) od 01.01.2015 r. do 29.02.2016 r. oraz
(2) od 01.03.2016 r. do 31.12.2017 r. W dniu
30.06.2016 r. zostanie doręczone pracownikowi
wypowiedzenie. Okres wypowiedzenie wyniesie 1
miesiąc, gdyż staż pracy liczony od dnia 01.01.2015
r. wyniesie co najmniej 6 miesięcy, jednak mniej niż 3 lata.

MILLER, CANFIELD,
W. BABICKI, A. CHEŁCHOWSKI I WSPÓLNICY SP.K.
ul. Batorego 28-32
81-366 Gdynia
Tel. +48 58 782-0050
Fax +48 58 782-0060
gdynia@pl.millercanfield.com
ul. Nowogrodzka 11
00-513 Warszawa
Tel. +48 22 447-4300
Fax +48 22 447-4301
warszawa@pl.millercanfield.com
ul. Skarbowców 23a
53-125 Wrocław
Tel. +48 71 780-3100
Fax +48 71 780-3101
wroclaw@pl.millercanfield.com

Zastrzeżenie: Niniejsza publikacja została przygotowana dla klientów i współpracowników kancelarii Miller Canfield. Ma ona na celu jedynie
przedstawienie streszczenia niektórych wydarzeń prawnych z wybranych dziedzin prawa. Z tego powodu informacje zawarte w niniejszej publikacji nie
powinny stanowić podstawy do podjęcia jakiejkolwiek decyzji dotyczącej określonego kierunku działania. Informacje te nie mogą też być traktowane
jako porada prawna ani nie zastępują szczegółowej opinii prawnej w konkretnej sprawie. W każdym przypadku należy skorzystać z usług doradców
prawnych w celu weryfikacji, czy odpowiednie przepisy prawa mają zastosowanie do określonej sytuacji.