Z dniem 1 stycznia 2012 r. weszła w życie ustawa z
dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze
(Dziennik Ustaw z 2011 Nr 163 poz. 981) (dalej
„Ustawa”). Ustawa ta wprowadza kompleksową
nowelizację w dziedzinie polskiego prawa
geologicznego i górniczego. Poniżej przedstawione
zostały najważniejsze zmiany wprowadzone przez
Ustawę do dotychczasowego porządku prawnego.
Przede wszystkim doszło do przywrócenia dawnego
modelu własności górniczej. W ostatnich latach
zasadnicze wątpliwości powstawały bowiem przy
próbie określenia tego czy odkryte złoża kopalin
winny stanowić własność Skarbu Państwa czy też
może właściciela gruntu. Obecnie obowiązująca
Ustawa usuwa wszelkie niejasności w tym zakresie
poprzez precyzyjne i enumeratywne wskazanie
rodzajów zasobów naturalnych stanowiących
własność Skarbu Państwa, bez względu na miejsce
ich występowania. Pozostałe złoża i zasoby
niewymienione w tej definicji należeć będą zatem do
właściciela nieruchomości.
Pod rządami nowej Ustawy przedsiębiorca zyskał
także dodatkowe uprawnienia względem właściciela
nieruchomości bogatej w złoża kopalin:
- po pierwsze, w przypadku gdy cudza nieruchomość lub jej część okaże się niezbędna do wykonywania działalności górniczej, przedsiębiorca może żądać umożliwienia mu korzystania z tej nieruchomości lub jej części przez czas oznaczony, za wynagrodzeniem;
- po drugie, przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wydobywanie węglowodorów, węgla kamiennego, węgla brunatnego lub podziemne bezzbiornikowe magazynowanie węglowodorów, może żądać wykupu nieruchomości lub jej części położonej w obszarze górniczym, w zakresie niezbędnym do wykonywania zamierzonej działalności górniczej.
Ograniczono
także
zakres
koncesjonowania
działalności regulowanej Ustawą. Obowiązek
uzyskania koncesji dotyczy aktualnie tylko
działalności w zakresie poszukiwania lub
rozpoznawania złóż kopalin objętych własnością
górniczą,
wydobywania
kopalin
ze
złóż,
podziemnego bezzbiornikowego magazynowania
substancji oraz podziemnego składowania odpadów.
W pozostałym zakresie nie jest natomiast wymagane
uzyskiwanie koncesji.
Kolejnym novum jest sprecyzowanie kręgu osób
mających status strony w postępowaniu dotyczącym
udzielenia koncesji. Status taki mają teraz tylko
właściciele lub użytkownicy wieczyści i to w
przypadku, gdy działalność regulowana Ustawą ma
być wykonywana w granicach ich nieruchomości
gruntowych. Natomiast, jeśli liczba stron takiego
postępowania byłaby większa niż 20 osób, to strony
mogą być zawiadamiane o decyzjach i innych
czynnościach przedsiębranych przez organy w
drodze obwieszczeń publikowanych w Biuletynie
Informacji Publicznej lub też w sposób zwyczajowo
przyjęty w danej miejscowości. Wszystko to w imię
przyspieszenia procedur administracyjnych.
Utrzymano natomiast zasadę, zgodnie z którą prawo
do wykorzystywania informacji geologicznej
przysługuje Skarbowi Państwa. W tym względzie
doszło tylko nieznacznie do poprawy pozycji
inwestora ponoszącego nakłady na rozpoznanie
geologiczne. Inwestor taki może bowiem, pod
pewnymi warunkami oraz przez czas określony w
Ustawie, nieodpłatne i wyłącznie korzystać ze
zgromadzonych przez siebie informacji.
Ustawa wprowadziła także szereg innych zmian
mających na celu stworzenie przedsiębiorcom
sprzyjających warunków gospodarczych. Czas
pokaże czy wprowadzone zmiany pomogą uczynić z
Polski łupkowe el dorado. Na tą chwilę jednak ogół
zmian liberalizujących wymogi prowadzenia
działalności
wydobywczej
ocenić
należy
pozytywnie.
MILLER, CANFIELD,
W. BABICKI, A. CHEŁCHOWSKI I WSPÓLNICY SP.K.
ul. Batorego 28-32
81-366 Gdynia
Tel. +48 58 782-0050
Fax +48 58 782-0060
gdynia@pl.millercanfield.com
ul. Nowogrodzka 11
00-513 Warszawa
Tel. +48 22 447-4300
Fax +48 22 447-4301
warszawa@pl.millercanfield.com
ul. Św. Mikołaja 7
50-125 Wrocław
Tel. +48 71 337-6700
Fax +48 71 337-6701
wroclaw@pl.millercanfield.com
Zastrzeżenie: Niniejsza publikacja została przygotowana dla klientów i współpracowników kancelarii Miller Canfield. Ma ona na celu jedynie przedstawienie
streszczenia niektórych wydarzeń prawnych z wybranych dziedzin prawa. Z tego powodu informacje zawarte w niniejszej publikacji nie powinny stanowić podstawy do
podjęcia jakiejkolwiek decyzji dotyczącej określonego kierunku działania. Informacje te nie mogą też być traktowane jako porada prawna ani nie zastępują
szczegółowej opinii prawnej w konkretnej sprawie. W każdym przypadku należy skorzystać z usług doradców prawnych w celu weryfikacji, czy odpowiednie przepisy
prawa mają zastosowanie do określonej sytuacji.