Postępowanie w sprawie Europejskiego Nakazu
Zapłaty ustanowione zostało rozporządzeniem
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
1896/2006. W polskim ustawodawstwie procedura
została natomiast uregulowana w Kodeksie
postępowania cywilnego w dziale dotyczącym
Europejskiego
postępowania
w
sprawach
transgranicznych od art. 50515 do art. 50520.
Głównym celem wprowadzenia instytucji ENZ było uproszczenie, przyspieszenie i ograniczenie kosztów
postępowania
sądowego
w
sprawach
transgranicznych, dotyczących bezspornych roszczeń
pieniężnych w sprawach cywilnych i handlowych
pomiędzy
podmiotami
różnych
państw
członkowskich Unii Europejskiej z wyłączeniem
Danii. Aby możliwe było wydanie ENZ wymagane
jest, aby przynajmniej jedna ze stron sporu miała
miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu w
państwie członkowskim innym niż państwo
członkowskie
sądu
rozpoznającego
sprawę.
Niewątpliwą zaletą europejskiego nakazu zapłaty
jest fakt, iż nakaz wydany w jednym państwie
członkowskim może zostać skierowany do egzekucji
w innym państwie członkowskim bez potrzeby
stwierdzania wykonalności i bez możliwości
sprzeciwienia się jego uznaniu, co w sposób
znaczący może przyspieszyć egzekucję oraz
ograniczyć jej koszty.
Europejskie postępowanie nakazowe wszczyna się
poprzez wniesienie do właściwego sądu pozwu przy
użyciu formularza A1. Elementy jakie musi zawierać
pozew zostały szczegółowo określone w art. 7 ust. 2
rozporządzenia nr 1896/2006 i składają się na nie
m.in.: oznaczenie stron i właściwego sądu, kwota
dochodzonego roszczenia oraz kwoty dochodzone
obok roszczenia głównego, uzasadnienie roszczenia
wraz z opisem dowodów, okoliczności uzasadniające
właściwy sąd oraz transgraniczny charakter sporu. Z
uwagi na fakt, iż informacje oraz dowody
potwierdzające słuszność roszczenia nie są badane
przez sąd pod względem treści (odrzuceniu ze
względów merytorycznych podlegają jedynie pozwy
oczywiście nieuzasadnione), pozew zawiera
oświadczenie powoda, iż podane informacje są
zgodnie z jego najlepszą wiedzą i przekonaniem
prawdziwe oraz że powód przyjmuje do wiadomości,
iż umyślne podanie nieprawdziwych informacji
może skutkować zastosowaniem wobec niego
odpowiednich sankcji. Pozew wnosi się w formie
papierowej lub za pomocą innego środka
komunikacji (w tym komunikacji elektronicznej),
akceptowanego przez państwo członkowskie
wydania i dostępnego sądowi wydania.
W postępowaniu o wydanie ENZ nie jest regułą, że
powód wytaczać będzie powództwo przed sądem
swojego rodzimego kraju. Biorąc natomiast pod
uwagę regulację prawną z rozporządzenia nr
1896/2006, która przewiduje, iż w razie wniesienia sprzeciwu przez pozwanego sprawa kierowana jest
do zwykłego postępowania cywilnego wg przepisów
obowiązujących w danym kraju, w celu uniknięcia
kosztów i angażowania się w postępowanie sądowe
w obcym kraju, powód w załączniku do pozwu może
poinformować, iż w razie wniesienia sprzeciwu
przez pozwanego powód żąda, aby postępowanie
zostało zakończone.
Sąd tak szybko jak to jest możliwe, zwykle w
terminie 30 dni od wniesienia pozwu (o ile pozew ze
względu na braki formalnie nie wymaga
uzupełnienia lub poprawienia), wydaje europejski
nakaz zapłaty. O ile pozwany nie wniesie sprzeciwu
nakaz staje się wykonalny, co zostaje stwierdzone
przez sąd przy użyciu formularza G.
Pozwany może wnieść do sądu wydania sprzeciw od
europejskiego nakazu zapłaty przy użyciu
formularza F, który jest dostarczany pozwanemu
wraz z europejskim nakazem zapłaty. Sprzeciw musi
zostać wysłany lub wniesiony do sądu wydania
nakazu w terminie 30 dni od doręczenia nakazu
pozwanemu. W sprzeciwie pozwany wskazuje, że
kwestionuje
roszczenie,
bez
konieczności
precyzowania powodów. Sprzeciw można wnieść w
takiej samej formie w jakiej wnosi się pozew, czyli
w formie papierowej lub za pomocą innego środka
komunikacji, w tym komunikacji elektronicznej.
Wniesienie sprzeciwu z zachowaniem terminu,
powoduje iż dalsze postępowanie odbywani się
zgodnie z przepisami regulującymi zwykłe
postępowanie cywilne, chyba że powód wyraźnie
zażądał zakończenia postępowania w takim
przypadku.
Europejski nakaz zapłaty, który stał się wykonalny,
jest wykonywany na takich samych warunkach jak
inne wykonalne orzeczenie wydane w państwie
członkowskim, w którym wnioskuje się o wykonanie
takiego nakazu.
MILLER, CANFIELD,
W. BABICKI, A. CHEŁCHOWSKI I WSPÓLNICY SP.K.
ul. Batorego 28-32
81-366 Gdynia
Tel. +48 58 782-0050
Fax +48 58 782-0060
gdynia@pl.millercanfield.com
ul. Nowogrodzka 11
00-513 Warszawa
Tel. +48 22 447-4300
Fax +48 22 447-4301
warszawa@pl.millercanfield.com
ul. Skarbowców 23a
53-125 Wrocław
Tel. +48 71 780-3100
Fax +48 71 780-3101
wroclaw@pl.millercanfield.com
Zastrzeżenie: Niniejsza publikacja została przygotowana dla klientów i współpracowników kancelarii Miller Canfield. Ma ona na celu jedynie
przedstawienie streszczenia niektórych wydarzeń prawnych z wybranych dziedzin prawa. Z tego powodu informacje zawarte w niniejszej
publikacji nie powinny stanowić podstawy do podjęcia jakiejkolwiek decyzji dotyczącej określonego kierunku działania. Informacje te nie mogą też
być traktowane jako porada prawna ani nie zastępują szczegółowej opinii prawnej w konkretnej sprawie. W każdym przypadku należy skorzystać z
usług doradców prawnych w celu weryfikacji, czy odpowiednie przepisy prawa mają zastosowanie do określonej sytuacji.