1 grudnia 2021 roku weszła w życie nowelizacja
ustawy o Krajowym Rejestrze Zadłużonych oraz
niektórych innych ustaw (dalej: Nowelizacja). Jedną z
najbardziej istotnych zmian wprowadzonych przez
Nowelizację jest całkowite przemodelowanie, bardzo
niszowego dotąd, postępowania o zatwierdzenie
układu.
Postępowanie
to
jest
pochodną
niezwykle
popularnego w czasach pandemii uproszczonego
postępowania restrukturyzacyjnego (dalej: UPR),
wprowadzonego przez ustawę o dopłatach do
oprocentowania kredytów bankowych udzielanych
przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz
o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu
w związku z wystąpieniem COVID-19, zwaną również
Tarczą 4.0. Podstawową zaletą UPR była możliwość
obwieszczenia otwarcia układu prowadzonego w
oparciu o przepisy prawa restrukturyzacyjnego. Tego
typu obwieszczenie mogło być zrealizowane tylko raz.
Podstawowym jego skutkiem było zawieszenie
wszelkich postępowań egzekucyjnych wobec dłużnika
aż do końca postępowania. UPR okazało się niezwykle
popularnym
i
chętnie
wybieranym
przez
przedsiębiorców rozwiązaniem. Jednakże od
początku miało ono stanowić rozwiązanie tymczasowe.
Gdy więc 30 listopada 2021 roku skończyła się
możliwość korzystania z UPR, ustawodawca na jego
miejsce
wprowadził
całkowicie
zmienione
postępowanie o zatwierdzenie układu. Dzieli się ono
na kilka etapów.
Pierwszym krokiem jest zawarcie przez dłużnika
umowy o sprawowanie nadzoru nad postępowaniem z
doradcą restrukturyzacyjnym, w ramach którego
sporządzony zostaje spis wierzytelności i wstępny plan
restrukturyzacyjny. Niezwłocznie po rozpoczęciu
postępowania dłużnik ustala dzień układowy. Musi on
przypaść nie wcześniej niż 3 miesiące i nie później niż
dzień przed dniem złożenia wniosku o zatwierdzenie
układu. Po tego typu ustaleniu nadzorca dokonuje
obwieszczenia w Krajowym Rejestrze Zadłużonych (w
przeciwieństwie do UPR, w którym obwieszczenie było
dokonywane w Monitorze Sądowym i Gospodarczym).
W momencie dokonania obwieszczenia zawieszeniu
ulegają postępowania egzekucyjne związane z
danym przedsiębiorstwem. Nowością wprowadzoną
przez Nowelizację jest również wymóg założenia i
prowadzenia przez nadzorcę akt postępowania w
systemie teleinformatycznym.
Kolejnym krokiem jest przeprowadzenie przez
nadzorcę układu głosowania wśród wierzycieli.
Przeprowadzane jest ono za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego obsługującego postępowanie, lub
na
specjalnie
zwołanym
przez
nadzorcę
zgromadzeniu wierzycieli. Następnie nadzorca
podlicza głosy i stwierdza przyjęcie układu.
Gdy tak się stanie, dłużnik w ramach ostatniego kroku
zobligowany jest do złożenia wniosku o zatwierdzenie
układu. Wniosek taki nie może być złożony później niż 4 miesiące od dnia obwieszczenia o ustaleniu dnia
układowego. Wniosek rozpatruje właściwy sąd i
wydaje postanowienie o jego przyjęciu lub odrzuceniu.
Jest to jego jedyna rola w całym postępowaniu o
zatwierdzenie układu.
Jak więc można zauważyć, postępowanie o
zatwierdzenie układu jest procesem skrajnie
odformalizowanym i niewymagającym niemal żadnej
interwencji ze strony sądu. W połączeniu z wymogiem
poprowadzenia postępowania przez profesjonalnego
doradcę daje to relatywnie prosty i przystępny
sposób
na
restrukturyzację,
nawet
dla
przedsiębiorców niezaznajomionych z tą gałęzią
prawa. Zmiany wprowadzone przez ustawodawcę
należy więc ocenić jako pozytywne, a postępowanie o
zatwierdzenie układu będzie niewątpliwie bardzo
popularnym wśród dłużników narzędziem.
Zastrzeżenie: Niniejsza publikacja została przygotowana dla klientów i współpracowników kancelarii Miller Canfield. Ma ona na celu jedynie przedstawienie streszczenia
niektórych wydarzeń prawnych z wybranych dziedzin prawa. Z tego powodu informacje zawarte w niniejszej publikacji nie powinny stanowić podstawy do podjęcia
jakiejkolwiek decyzji dotyczącej określonego kierunku działania. Informacje te nie mogą też być traktowane jako porada prawna ani nie zastępują szczegółowej opinii prawnej
w konkretnej sprawie. W każdym przypadku należy skorzystać z usług doradców prawnych w celu weryfikacji, czy odpowiednie przepisy prawa mają zastosowanie do
określonej sytuacji.