17 listopada 2021 roku sejm przyjął nowelizację
ustawy o cudzoziemcach (Dz.U.2020.35) i niektórych
innych ustaw. Jedną z tych ustaw jest znowelizowana
ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy (Dz.U. 2021.1100), zwana dalej Nowelizacją.
Wprowadza ona pewne istotne z perspektywy
przedsiębiorcy zmiany w zasadach dotyczących
zatrudniania cudzoziemców. Jedną z najważniejszych
jest zmiana w zatrudnianiu cudzoziemców w oparciu o
świadczenie o powierzeniu wykonywania pracy. Ten
sposób zatrudnienia jak dotąd uchodził za jeden z
najprostszych. Do jego realizacji wymagane jest
jedynie uzyskanie przez pracodawcę wpisu do
ewidencji oświadczeń w powiatowym urzędzie pracy.
Ze strony cudzoziemca z kolei wymaga się posiadania
dokumentu potwierdzającego uprawnienie do pobytu
na terytorium RP. Dotąd w przypadku zatrudnienia w
oparciu o oświadczenie o powierzeniu wykonywania
pracy
obowiązywał
12-miesięczny
okres
rozliczeniowy pomiędzy okresami zatrudnienia. Od 1
stycznia 2022 roku zostanie on zlikwidowany, co
zapewni większą stabilność i ciągłość pracy.
Wydłużeniu ulegnie również okres zatrudnienia w
oparciu o tego typu świadczenie. Zamiast obecnych 12
miesięcy, będzie on wynosił 24 miesiące. Powyższe
zmiany dotyczą cudzoziemców z Armenii, Białorusi,
Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy.
Kolejną istotną zmianą w przepisach, dotyczącą w tym
wypadku
wszystkich
cudzoziemców,
jest
wprowadzenie uzależnienia wpisu oświadczenia do
ewidencji od zapewnienia przez pracodawcę
wynagrodzenia na poziomie porównywalnym do
wynagrodzenia dla innych tego typu stanowisk.
Zabieg ten istotnie przyczyni się do zwiększenia
poziomu ochrony pracownika i zapewni mu
sprawiedliwe wynagrodzenie za wykonaną pracę.
Cudzoziemiec, niezależnie od wymiaru zatrudnienia,
będzie musiał otrzymywać co najmniej płacę
minimalną. Zmianie ulegnie też wymóg posiadania
ubezpieczenia zdrowotnego. Według nowych
przepisów zostanie on uznany za spełniony, gdy
będzie wynikał z zatrudnienia cudzoziemca w Polsce.
W Nowelizacji nie brakuje również ułatwień dla
pracodawcy. Jednym z nich jest wydłużenie do 7 dni
okresu na poinformowanie powiatowego urzędu pracy
o rozpoczęciu pracy przez cudzoziemca. Warto
wspomnieć też o nowej furtce, jaką ustawodawca
przewidział w kwestii ułatwień zarówno dla
przedsiębiorcy, jak i cudzoziemca. Od 1 stycznia
2022 roku minister właściwy do spraw gospodarki
będzie mógł w drodze rozporządzenia ustalić
podmioty, które prowadzą działalność o znaczeniu
strategicznym dla gospodarki narodowej. W
przypadku, gdy cudzoziemiec ubiega się o zezwolenie
na pracę w tego typu podmiocie, jego wniosek będzie
rozpatrzony w pierwszej kolejności. Ułatwi to
sprowadzanie do Polski specjalistów.
Na zmianach skorzystają również cudzoziemcy, którzy
złożyli wniosek o zezwolenie na wykonywanie pracy
przed 1 stycznia 2022 roku. Dla ich wniosków zostanie uruchomiona procedura przyspieszona. Zgodnie z tą
procedurą, nie będzie weryfikowany ani podmiot
powierzający wykonanie pracy, ani warunki jej
wykonywania. Te kwestie zostaną dookreślone już po
udzieleniu zezwolenia na pracę.
Jak więc można zaobserwować, Nowelizacja nie
wprowadza zmian przełomowych dla całego procesu
zatrudniania cudzoziemców. Są to jednak ułatwienia
istotne, zarówno z perspektywy pracownika, jak i
pracodawcy. Pozwolą one usprawnić cały proces
pozyskiwania pozwolenia na zatrudnienie, zwiększą
konkurencyjność na rynku pracy i wprowadzą większą
stabilizację. Czy jednak przełoży się to również na
podniesienie poziomu kwalifikacji? Ułatwione
procedury oznaczają również mniej rygorystyczną
selekcję, a za tym mogą iść niższe kwalifikacje.
Swoistą przeciwwagą dla tego efektu powinny być
ułatwienia w zatrudnianiu cudzoziemców-specjalistów.
Czy jednak tak będzie, przekonamy się dopiero w
dłuższej perspektywie czasowej.
Zastrzeżenie: Niniejsza publikacja została przygotowana dla klientów i współpracowników kancelarii Miller Canfield. Ma ona na celu jedynie przedstawienie streszczenia
niektórych wydarzeń prawnych z wybranych dziedzin prawa. Z tego powodu informacje zawarte w niniejszej publikacji nie powinny stanowić podstawy do podjęcia
jakiejkolwiek decyzji dotyczącej określonego kierunku działania. Informacje te nie mogą też być traktowane jako porada prawna ani nie zastępują szczegółowej opinii prawnej
w konkretnej sprawie. W każdym przypadku należy skorzystać z usług doradców prawnych w celu weryfikacji, czy odpowiednie przepisy prawa mają zastosowanie do
określonej sytuacji.